Արցախի նախագահ Արայիկ Յարութիւնեան յայտարարեց, որ Արցախ միշտ կարեւոր կը նկատէ Սփիւռքի մասնակցութեամբ նախաձեռնութիւններու իրականացումը համայն հայութեան համար` մայր Հայաստանի, Արցախի թէ Սփիւռքի մէջ: Իսկ ներկայ աշխարհաքաղաքական բարդ պայմաններուն մէջ, ըստ անոր, ասիկա կը դառնայ կրկնակի պահանջուած եւ արդիական:
Ըստ «Արմէնփրէս»ի՝ Յարութիւնեան այս յայտարարութիւնը կատարեց Երեւանի մէջ տեղի ունեցող Համաշխարհային հայկական առաջին գագաթնաժողովին ընթացքին։
«Այսօր հայ ժողովրդի առջեւ ծառացած են այնպիսի լրջագոյն խնդիրներ ու մարտահրաւէրներ, որոնց լուծման ու դիմագրաւման համար անհրաժեշտ է ողջ համազգային ներուժի ու ջանքերի համատեղում, միաւորում մէկ գաղափարի շուրջ: Այդ գաղափարը հայոց անկախ պետականութեան ամրապնդումն ու զօրացումն է, ինչի առանցքային գրաւականը միշտ եղել է Հայաստան-Արցախ-Սփիւռք կուռ եռամիասնութիւնը: Դրա փոքր իսկ թուլացումը կարող է բերել աղէտալի հետեւանքների: Ուստի, խիստ կարեւոր է այս եռամիասնութեանը վերաբերուել որպէս արժէքների ու շահերի անքակտելի ամբողջականութեան: 2020 թուականի 44օրեայ պատերազմը բոլորիս կանգնեցրել է նոր իրողութիւնների առջեւ: Մենք ունեցել ենք թանկ ու անդառնալի կորուստնէր. կորցրել ենք մեր հերոս զաւակներին, մեր պատմական հայրենիքի մի մասը: Այսօր Հայաաստանի Հանրապետութեան կառավարութեան եւ հայութեան աջակցութեամբ Արցախը մեծ դժուարութեամբ փորձում է ոտքի կանգնել ու ամոքել իր վէրքերը, փորձում է ապրել ու արարել, ինչպէս դարեր շարունակ` տէր կանգնելով իր հողին, իր պատմութեանն ու ապագային», ըսաւ Յարութիւնեան:
Ան նշեց, որ հայ ժողովուրդին սպառնացող վտանգները չեն չէզոքացած, աւելի՛ն, ըստ անոր, դարձած են առաւել առարկայական ու ահագնացող նաեւ մայր Հայաստանի տարածքին մէջ:
«Այդ իսկ պատճառով, մենք այլ ճանապարհ չունենք, քան համախմբուել` անկախ ամէն ինչից: Այսօր բոլորիս համար առաջնային ու գերակայ պէտք է լինի միայն ու միայն ազգային ու պետական շահը: Մենք պարտք ունենք մեր հերոս նահատակների առջեւ, ովքեր յանուն հայրենիքի պաշտպանութեան զոհաբերեցին ամենաթանկը` սեփական կեանքը: Պարտք ունենք մեր պապերի եւ գալիք սերունդների առջեւ: Ուժեղ Հայաստանին, Արցախին ու Սփիւռքին այլընտրանք չկայ: Սա պէտք է լինի մեր յստակ ու անկասելի ուղերձն աշխարհին», եզրափակեց Յարութիւնեան: