ԱՐՄԻՆԷ Կ. ԿՈՒՆԴԱԿՋԵԱՆ

Հարիւրաւոր տարիներ ստորնացուած եւ հարստահարուած գոյամարտից յետոյ ունեցանք անկախութիւն: Ահաւոր կոտորածների եւ օտարի լծի տակ ստրկաբար գոյատեւելուց յետոյ եկաւ «փրկարար» ռուսը ու նուիրեց 70 տարի համայնավար խորհրդային «հանգիստ կեանք»: Կառուցեց օփերա, ատոմակայան, մշակութային կառոյցներ, Մեթրօ, աշխատանք գործարաններում ի փառս ԽՍՍՀին եւ այլն: Այս բոլոր բարիքների համար ազգովին վճարեցինք շատ թանգ ԳԻՆ…
1930ի ստալինեան դաժան վարչակազմի զոհ դարձաւ հայազգի սերուցքը: Տաղանդներ, որ հպարտութիւն կը հանդիսանային որեւէ այլ ազգի համար, աքսորուեցին Սիբիր կամ տեղում գնդակահարուեցին: Հայ ազգը կորցրեց աչքառու տաղանդաւոր, անմեղ մտաւորականներ, գրողներ, դասատուներ, գիտնականներ, գեղանկարիչներ, հանրային գործիչներ, բարձրաստիճան զինուորականներ, բժիշկներ եւ այլն: Սրանց շարքում էին Գուրգէն Մահարին, Խաչիկ Դաշտենցը, Ակսել Բակունցը, Զապել Եսայեանը եւ այլք:
Երկրորդ Համաշխարհային պատերազմի տարիներին հազարաւոր հայեր տարբեր երկրներից խանդավառ հայրենադարձուեցին հայրենիքը շէնցնելու, սակայն աքսորուեցին Սիբիր:
Այս բոլորի մասին ես հրատարակել եմ ընդարձակ վաւերական մի գիրք՝ «Հայրենադարձների Բռնաճնշումները Ստալինեան Ժամանակաշրջանում», 2010ին, Հայաստանում:
Վերոյիշեալ արհաւիրքից առաջ, ամենամեծ հարուածն էր մեր հայրենիքի անկախութեան կորուստը 1920ի բոլշեւիկեան խորհրդային բռնապետական կարգերի հաստատումը Հայաստանում: Կոմունիստական կարգախօսը բարիք սփռելու փոխարէն, կայսրութիւն հիմնեց, նուաճելով 15 անկախ պետութիւններ, բռնի ուժով պահել համատարած մէկ կարմիր դրօշի տակ, ԴԺՈԽԱՅԻՆ ԵՐԿԱԹԷ ՎԱՐԱԳՈՅՐի ետեւ:
Վերջերս նախկին ստրկապետը (Ռուսաստանը) վիրաւորուել է Հայաստանում գրուած դասագրքերի բովանդակութիւնից:
Եւ յանկարծ… կարմիր լոյս մը վառեցաւ Մոսկուայէն: Ռուսերը անճիշդ նկատեցին գործածուած բառ մը, այն, որ ռուսերու դէպի Կովկաս տարածման օրերուն, 1828ին, Հայաստան «բռնակցուած է» ռուսական կայսրութեան:
Խնդիրն այն է, որ որոշ «ուժեր» հրամայում են պատմութիւնը փոխել, եւ մի այլ «ուժեր» հրամայում են փոխել մեր Սահմանադրութիւնը: Պարզ է որ մենք «ինքնիշխան» ենք միայն խօսքով ոչ թէ գործով: Որքա՞ն ենք ենթարկուելու օտար ուժերին։
Ի՞նչ է պատահած մեր ինքնաճանաչումին։ Ինչո՞ւ ենք դարձել այս աստիճանի անողնաշար։ Ե՞րբ ենք դրսեւորելու մեր կամքը։ Չի կարելի երկար պահել մի ամբողջ ժողովուրդ ՎԱԽԻ սպառնալիքի ներքոյ: Հայ ազգի բնածին ամուր հոգին ծառանալու է այսքան թուլամորթութեան դէմ: Անկարելին կարելի է դարձնել կարելի: Դեռ չենք կորցրած մեր ազգային արժէքների կարեւորութիւնը:
Հայոց պատմութիւնը գրել է Ս. Խորենացի, որ շատ աւելին գիտեր քան թէ մեր այս օրերի տկարամիտ, թափթփուկները…:
Երեւում է որ կորցրած ենք մեր հաւասարակշռութիւնը, բացառութեամբ վարչապետի հեծանիւի վրայ մնալու ՀԱՒԱՍԱՐԱԿՇՌՈՒԹԻՒՆԻՑ…:
Օգոստոս 26, 2024