Արուեստի եւ միայն արուեստի միջոցով է որ մենք կարող ենք ձգտել գերազանցութեան, արուեստի եւ միայն արուեստի միջոցով է, որ կարող ենք մեզ պահպանել կեանքի աղիտալի հարուածներից:
Օսքար Ուայլդ (Իրլանդացի բանաստեղծ, գրող եւ քննադատ, 1854-1900)
Արուեստով ապրելը երջանկութիւն է, աննման բախտաւորութիւն, հոգեկան բարձունքներ նուաճելու անզուգական միջոց, ներշնչում ու ապրում:
Հայ ժողովուրդը այն հնամեայ ժողովուրդներից է, որ միշտ էլ հպարտ է եղել իր արուեստի աշխարհին նուիրած պարգեւներով: Հայինը թէ իւրօրինակ է, թէ համաշխարհային, թէ իր ապրած կեանքի (յաճախ թափառական ու տխուր) արտայայտիչն է թէ համաժողովրդային:
Սփիւռքեան իրականութեան մէջ հայը հեռու չէր կարող մնալ իր արուեստը աշխարհին ներկայացնելու, այն զարգացնելու եւ համաժողովրդային դարձնելու նպատակից: Հայկական կազմակերպութիւններն ու հաստատութիւններն էլ չէին կարող ձեռնպահ մնալ այսպիսի մի առաքելութեան մասնակից դառնալու անհրաժեշտ ու ազգանպաստ արշաւից:
Համազգային Կրթական եւ Մշակութային Հաստատութիւնը եւս այն հաստատութիւններից է, որ տարիներ շարունակ սփիւռքում իր առաքելութեան հիմնահարցն է դարձրել ոչ միայն տէր կանգնել հայ արուեստին, գրականութեան ու մշակոյթին ընդհանրապէս, այլեւ ծանօթացնել, խրախուսել ու զարգացնել հայ անհատի մէջ սէրը դէպի արուեստն ու նրա արժէքները:
Այս առաքելութեամբ առաջնորդուած էր, որ Նոյեմբերի 18ին Համազգայինի Գլենդէյլ-Բըրբանք մասնաճիւղի անդամներ այցելեցին Բըրբանքի շրջանում վերջերս բացուած «Շողարթ» արուեստի ցուցասրահը:
«Շողարթ»ը մուտք գործեց արուեստի ցուցասրահների աշխարհ Նոյեմբեր 7, 2009ին: Բացումը տեղի ունեցաւ երեկոյեան ժամը 6ին: Ես այն բախտաւորներից էի որ մասնակից էի ցուցասրահի բացման արարողութեան: Այնտեղ կային տասնեակ հայ եւ օտար արուեստասէրներ, որոնց համար հաճելի մի ներկայութեան պիտի վերածուէր «Շողարթ»ը:
Համազգայինի անդամների հետ «Շողարթ» այցի ընթացքին առիթը ունեցանք մօտիկից ծանօթանալու ցուցասրահի սեփականատէր եւ արուեստագէտ Շողեր Պաղտուտ-Թիլքեանին: Հաճելի, ընկերային, արուեստով լեցուն եւ ոչ-պաշտօնական մի մթնոլորտի մէջ էր որ Համազգայնականներն ու ցուցասրահի սեփականատէրը իրար ծանօթացան, միտքեր փոխանակեցին, առաջարկներ ունկնդրեցին եւ ապագայ համագործակցութեան մասին խորհեցին:
Շողերը ծնուել է Սուրիայի Քեսապ շրջանում, մի հայկական աւանդական ընտանիքի հարկի տակ: Վաղ տարիքից իսկ ցուցաբերել է արուեստի եւ նկարչութեան հանդէպ սէր ու հետաքրքրութիւն: Այս սէրը յետագային Շողերին առաջնորդել է ճարտարապետութեան ասպարէզ ու հայրենիք:
Շողերն իր Մագիստրոսի վկայականը ստացել է Երեւանի Ճարտարապետութեան ինստիտուտից, Մակնայ Քում Լաուդի պատուագրով մասնագիտանալով քաղաքագրութեան ծրագրումի (city planning) ասպարէզում: Յետագային նա աշխատել է Երեւանի Գծագրութեան (design) Ինստիտուտում, որպէս դասատու նաեւ որպէս անձնական եւ հանրային շէնքերի գծագրող:
1993ին տեղափոխուել է Միացեալ Նահանգներ, որտեղ զբաղուել է արուեստի եւ ճարտարապետութեան դասաւանդութիւնով՝ Հարաւային Ամերիկայի պարման-ուհիներին: Նոյն ընթացքին նա իւրացրել է իւրայատուկ մի արուեստ որտեղ իր ճարտարագիտական պատկերները ձեւաւորել է ծաղիկի թերթեր օգտագործելով:
Իսկ ահա այսօր Շողերի սէրը դէպի արուեստ նրան առաջնորդել է մի ուրիշ ասպարէզ, արուեստի ցուցասրահ (կալըրի)՝ «Շողարթ», որը գտնւում է Բըրբանքի 1515 W. Magnolia Blvd.ի վրայ:
«Շողարթ»ը արուեստագէտների ցուցասրահն է եւ ոչ միայն Շողերի արուեստի, ուր կարելի է ցուցադրել բոլոր հայ եւ օտար արուեստագէտների գործերը: «Շողարթ»ը նաեւ նպատակ ունի ապագային միջոցառումներ պատրաստել հանրութեանը ներկայացնելու հայ ծանօթ արուեստագէտներ, գրողներ, երգիչներ եւ այլն: Ճիշդ այս առաքելութիւնն ու աշխատանքն է, որին ամէն ձեւով Համազգայինի Գլենդէյլ-Բըրբանք մասնաճիւղը խոստացաւ աջակցել, հովանաւորել «Շողարթ»ին: Ներկայիս «Շողարթ»ում ցուցադրուող արուեստագէտներն են.
Սամուէլ Համբարձումեան իւղաներկ: Սամուէլի գործերը ցուցադրւում են աշխարհի 25 տարբեր թանգարաններում:
Նորիկ Դիլանչեան՝ իւղաներկ: Նորիկի նկարչութիւնները վաճառւում են Եւրոպայի եւ Միացեալ Նահանգների տարբեր ցուցասրահներում: Նա նաեւ սեփականատէրն է իր արուեստի ցուցասրահի եւ դպրոցի:
Անժէլա Զաքօ Սթար՝ խեցեգործութիւն եւ Շողեր Պաղտուտ-Թիլքեան՝ վարդի թերթով գծուած պատկերներ:
Համազգայինի մեր ընտանիքը ընդհանրապէս եւ ես անձամբ մաղթում ենք «Շողարթ»ին կանաչ ճանապարհ եւ նորանոր յաջողութիւններ: Մեծ հաճոյք եւ բաւարարութեան զգացում ներշնչող երեւոյթներ են արուեստի ցուցասրահների գոյութիւնը մեր գաղութում: Ես համոզուած եմ որ նրանք վկան են գաղութի արուեստի հանդէպ ունեցած սիրոյն, կարիքին, գնահատանքին եւ երախտագիտութեան: Փափաքում ենք տեսնել աւելի ու աւելի նոյնանման արուեստի կեդրոնների բացմումը, գոյատեւումն ու զարգացումը, յաջողութիւնը: