ԵՐԵՒԱՆ, «Արմէնփրէս».- Երեւանի մէջ Հոկտեմբեր 17ին գումարուած Հայաստան-Ռուսիա միջխորհրդարանական գործակցութեան յանձնաժողովի 11րդ նիստին, բացի օրակարգային հարցերէն, շօշափուեցաւ նաեւ ռուս-վրացական յարաբերութիւններու խնդիրը եւ անոնց անդրադարձը Հայաստանի վրայ: Այս մասին յայտնեց յանձնաժողովի ռուսական կողմի համանախագահ Նիքոլայ Ռիժքով եւ նշեց, որ հարցի վերաբերեալ որոշում չէ տրուած, բայց կողմերը արտայայտած են իրենց տեսակէտները:
Նշուեցաւ նաեւ, որ քննուած են հետագայ ընելիքները, քանի որ, ըստ Ն. Ռիժքովի, գալիք տարին առանձնայատուկ է թէ՛ Հայաստանի խորհրդարանի եւ թէ Ռուսիոյ Տումային համար՝ ընտրութիւններու առումով: «Գալիք տարի մեր յանձնաժողովի զգալի մասը կը նորացուի, ցանկութիւն յայտնեցինք, որ ե՛ւ հայկական, ե՛ւ ռուսական կողմից յանձնաժողովի անդամների մեծ մասը նոյն անձինք մնան, սակայն դա ընտրողների լուծելիք հարցն է», նշեց ան: Որոշուեցաւ նաեւ 2007ի առաջին նիստը գումարել Մոսկուայի մէջ, Մարտի առաջին կէսին, քննելու համար երկու հարց՝ միացեալ հաստատութիւններու գործունէութեան եւ գիտաարհեստագիտական գործակցութեան խնդիրը:
Հայկական կողմի համանախագահ, ԱԺ փոխնախագահ Վահան Յովհաննիսեան տեղեկացուց, որ նիստին որոշուած է Ռուսիոյ մէջ գործունէութիւն ունեցող հայկական եւ Հայաստանի մէջ աշխատող ռուսական տնտեսական հաստատութիւններու աշխատանքներուն առնչուող օրինագիծերուն մասին քննարկման սկզբնական փուլէն տեղեկացնել զանոնք եւ պարզաբանեց, որ խօսքը կը վերաբերի ընդհանրապէս ակնկալուող քայլերու մասին զիրար տեղեկացնելուն:
Օրինակ տալով եւ անդրադառնալով ռուս-վրացական վէճին, Յովհաննիսեան ըսաւ. «Եթէ փակւում է Վերին Լարսը, մեզ պէտք է նախապէս ասել, որպէսզի մեր գիւղատնտեսական արտադրութեան արտահանողները կարողանան այլ շուկաներ կամ ճանապարհներ որոնել: Երբ դա չի արւում՝ իսկապէս հարուած է: … Մեր գործընկերները դա շատ լաւ հասկանում են՝ ասելով, դանակը հասելէ ոսկորին եւ այլեւս չեն կարող Սահակաշւիլու վարչակարգի նկատմամբ մնալ անտարբեր, զուսպ եւ չարձագանգել ամբողջ ուժով եւ հիմա արձագանգում ենք ամբողջ ուժով՝ հասկանալով, որ այդ արձագանգելը մեզ համար բաւականին տհաճ է: Բայց վստահ եմ, որ ինչպէս կազի սակագների ժամանակ գտնուեց ելք, այս դէպքում էլ կը գտնուի»:
Անդրադառնալով փոխադրամիջոցներու խնդիրին, Ռիժքով ըսաւ, որ այս հարցով իրենք մտահոգ են 16 տարիէ ի վեր. «Արդէն 16 տարի Հայաստանը շրջափակուած է, եւ 16 տարի այս հարցի իրական լուծում չկայ», նշեց ան եւ աւելցուց, որ այս առնչութեամբ լուծման երեք ուղի կը տեսնէ: Առաջինը լաստանաւային միջոցն է. «Մենք պայմանաւորուել ենք եւ յանձնարարել իմ տեղակալին, որ մօտ ժամանակաշրջանում կրկին վերանայուեն բոլոր փաստաթղթերը՝ հասկանալու, թէ ինչն է մեզ խանգարում փոխադրել այդ ապրանքները»:
Միւս ճանապարհը երկաթուղին է. «Բայց աւելի լաւ է անկեղծ լինենք՝ նախկինում էլ չէինք կարողանում պայմանաւորուածութիւն ձեռք բերել վրացիների հետ, այսօր էլ, երբ նման յարաբերութիւններ են, դա անորոշ ժամանակով յետաձգւում է: Ես չեմ ասում՝ դա փակուղային իրավիճակ է, բայց ժամանակ եւ մեծ փողեր է պահանջում»:
Երրորդ ուղին, ըստ Ռիժքովի, Իրանն է, որ հիմա կ’օգտագործուի. «Դա, ի հարկէ, ամենափայլուն ճանապարհը չէ, բայց, ցաւօք, այն մնում է: Այս հարցերը քննարկուել են եւ հարկաւոր է լուծել դրանք», նշեց ան:
Ինչ կը վերաբերի լրագրողի մը այն դիտարկումին, թէ Ռուսիոյ՝ Վրաստանի հետ յարաբերութիւններու սրումը, փաստօրէն, նպաստեց Հայաստանի շրջափակումին, Ռիժքով պատասխանեց, որ իրենք երբեք չեն մտածած բարեկամները պատժելու մասին. «Ինչպէ՞ս կարող ենք նեղացնել հայերին, երբ ապրում ենք հայերի հետ համատեղ: Մեզ մօտ 2 միլիոն հայ է ապրում, եւ չի կարելի հետեւութիւններ անել, թէ յատուկ պատժում ենք հայերին՝ մեր ռազմավարական գործընկերոջը» եւ աւելցուց, որ երկու երկիրներու ղեկավարները հիանալի յարաբերութիւններու մէջ են, նոյնը՝ կառավարութիւնները ու խորհրդարանները: