ԼԻԼԻԹ ԳԱԼՍՏԵԱՆ
Այսօր, մեր ողջ հասարակութեան մէջ նոր տարածքներ՝ քաղաքական, տնտեսական, մշակութային, գրաւելու էներգիան (ուժը-խմբ.) բացայայտ է, դրսեւորումներն՝ ակնյայտ: Սա ցանկացած յեղափոխութեան՝ թաւշեայ թէ ոչ, շարժիչ ուժն է եւ հետեւանքը միաժամանակ: Լաւ բան, լաւ երկիր, լաւ պետութիւն կերտելու մեր ազգային տենչանքը (ի դէպ սա ոչ բոլոր ազգերին է բնորոշ, նոյնիսկ խեղդուած տենչանքը գենետիկ (ծննդական-Խմբ.) մակարդակում պոռթկում է մի օր) խմորւում, ձեւ է ստանում:
Հանրային սպասումները մեծ են. արժէքների վերագնահատման ընթացք ենք ապրում: Արարչատենչութեան ընթացքի մէջ է հայ ժողովուրդը, ընդ որում թէ՛ Հայաստանում, թէ՛ Սփիւռքում: Այս հեւքի մէջ յուսախաբուածներ անխուսափելիօրէն կը լինեն, բայց դանդաղ շտապելու իմաստնութիւնը կարեւոր է: Այս օրերին շարունակուող «մերժումների» (ուղղորդուած կամ՝ ոչ) ովասիսները քանդիչ են եւ վտանգաւոր:
Բնական է՝ յեղափոխութիւնը յաջողած ու նուաճած իւրաքանչիւր հայ իրեն քաղաքական սուբյեկտ (տարր, նիւթ, տէր բայի-Խմբ.) է տեսնում:
Բայց ի վերջոյ եւ վերջապէս ունենք պետութեան ղեկավար, որը իրաւական եւ ամենակարեւորը՝ անմնացորդ բարոյական լեգիտիմութիւն (օրինականութիւն-Խմբ.) ունի: Նոյնիսկ ինձ թոյլ եմ տալիս ներշնչել-երազել, որ բարոյական քաղաքականութիւնը հնարաւոր է: Իսկ, որ բարոյական քաղաքականութիւնն ամենաարդիւնաւէտն է՝ կասկած չունեմ:
Այլեւս քաղաքական իշխանութեան քաղաքական արժէքների եւ կամքի տիրոյթում է առաջնահերթութիւնների սահմանումը եւ դրանց իրականացման անհրաժեշտ գործիքակազմի ձեւաւորումը:
Եկէք պահի բարեպատեհութիւնը օգտագործենք արդիւնաւորելու, հունաւորոլու, աւելի ճիշդ՝ ինստիտուցիոնաւորելու (հաստատութենականացնելու, կառուցային հիմքեր տալու-Խմբ.) գործընթացները: Սոցիալական (ընկերային-Խմբ.) երկխօսութեան նոր ձեւաչափեր են պէտք կիրառել: Պետութեան կառավարումը փողոցից հնարաւորինս արագ համակարգ մտցնելն անհրաժեշտութիւն է: Ի վերջոյ, այդ էներգիայի իրացումը պետութեան համար խիստ անհրաժեշտ հանրային համերաշխութեան եւ կայունութեան ու զարգացման գրաւականն է, եւ վստահ եմ, որ այդ գիտակցումն ունի երկրի ղեկավարութիւնը:
Մի թերագնահատէք սիրոյ եւ հաւատի էներգիան։