ԿԱՐԻՆԷ ԽԱՉԱՏՐԵԱՆ
Այս օրերին «Հայաստան» հիմնադրամը մեծ ոգեւորութեամբ պատրաստւում է Նոյեմբերի 23ին կայանալիք Գոհաբանութեան Օրուայ իր աւանդական թելեթոնին, նպատակ ունենալով համայն աշխարհի հայութիւնը ի մի բերել՝ իրականացնելու համար Արցախի տնտեսութեան համար հսկայական նշանակութիւն ունեցող գիւղատնտեսական զարգացման մի աննախադէպ ծրագիր:
Իրազեկ ենք այն փաստին, որ հիմնադրամը, իր սկսած օրուանից համախմբելով աշխարհի բոլոր ծայրամասերում բնակուող հայերին՝ փորձել եւ փորձում է վերականգնել եւ հզօրացնել Հայաստանի ու Արցախի տնտեսութիւնը: Հանդիսանալով մեր օրերի համահայկական համագործակցութեան ամենակարեւոր օղակը, հիմնադրամը իր առջեւ առաջնահերթ խնդիր է դրել այս օրհասական պահին, ինչպէս նախկինում, ձեռք մեկնել Արցախի տնտեսական զարգացման գործին, ամրապնդել հայրենի ժողովրդի բարեկեցութիւնը: Այսօր հիմնադրամի նորագոյն գլխաւոր նախաձեռնութիւնը՝ «Բերքառատ Արցախ» խորագրով, նպատակադրում է նորոգել ու ստեղծել բազմաթիւ ոռոգման ենթակառուցուածքներ՝ 250,000 արտավար (acre) հողի ոռոգմամբ ու մշակմամբ Արցախի գիւղատնտեսութիւնը հսկայածաւալօրէն զարգացնելու եւ ըստ այնմ արցախցիների կենսամակարդակը բարձրացնելու հեռանկարով: Ծրագիրն ընդգրկում է խորքային հորերի հորատումը, ջրագծերի, պոմպակայանների (ջրհաններու կայաններ-Խմբ.), զտման համակարգերի եւ ելեկտրական գծերի կառուցումը, եւ կաթիլային ոռոգման համակարգերի ստեղծումը:
Հայրենակիցներ, մենք բոլորս միասին մի ուժ դարձած՝ պէտք է սատար կանգնենք Արցախի համար խիստ անհրաժեշտ այս ծրագրի իրագործմանը: Լինելով հայ, եւ գիտակցելով մեր պատասխանատուութեանը, չենք կարող անտարբեր լինել հայրենիքի վաղուայ օրուան հանդէպ: Շատ վաղուց չէր… եւ մենք լաւ գիտենք, որ «խորթացման սառոյցը» կոտրուեց, երբ հարցը եկաւ Արցախի լինել թէ չլինելուն: Մայր հայրենիքը եւ Սփիւռքը՝ մի բռունցք դարձած, թեւ ու թիկունք կանգնած, ազատագրեցին Արցախը թշնամուց:
Մենք չենք կարող եւ չենք ուզում քարոզներ կարդալով ընդառաջ գնալ: Մենք պարզապէս կանգնած ենք իրականացուած փաստի առաջ եւ ունենք Արցախ: Ազգային շարժումից ծնուած եւ ազերիներից մազապուրծ փրկուած այս հողը պէտք է իսկապէս բերքառատ դարձնենք, շարունակենք զարգացնել եւ հզօրացնել մեր սուրբ հողը՝ Արցախը:
Իմ համայնքին յորդորս է՝ առատաձեռնօրէն սատար հանդիսանալ եւ զօրավիգ կանգնել այս նախաձեռնութեանը: Մենք այլ ընտրանք չունենք, եւ եկէք փորձենք հեռու մնալ ինչ-ինչ սխալ պատկերացումներից: Մեր յոյսն ու յենարանը մենք ենք: Եթէ ուժեղ ենք, ստեղծարար եւ գիտակից, կարող ենք չվարանել մեր գոյութեամբ որպէս ազգ եւ երկիր:
Ես չէ միայն, որ պէտք է ասեմ՝ Արցախը զարկերակն է մեր հայրենիքի: Միահամուռ ուժերով փորձենք ամրապնդել արդարութեան, յաղթանակի յոյսը եւ հաւատքով ներշնչուենք դէպի մեր Արցախի ապագան: Հայութիւնը դարերի խորքից եկած, երբեմն բզկտուած եւ նոյնիսկ մազապուրծ վերապրած մի ազգ է, որին ոչ մի ուժ չի կարող ոչնչացնել: Պատմութեան հնոցից կոփուած Հայաստանն ու Արցախը կան ու կը մնան:
Հայը հայ է ամէնուրեք: Ուրեմն եկէք թիկունք կանգնենք այս ազնուագոյն գաղափարին՝ Արցախի գիւղատնտեսական բովանդակ զարցացման գործին, քանզի թուլանալը մեզ յարիր չէ: Վերջապէս ի՞նչ ենք ուզում թողնել կամ հաղորդել մեր յաջորդ սերունդներին: Այսօր այս է մեզ բաժին հասել պատմութիւնից, եւ այն պէտք է պատուով, յաղթանակով, ստեղծարար ձեռքբերումներով եւ հզօրութեամբ փոխանցենք մեր զաւակներին, մեր փայլուն, լաւատես ու լուսաւոր գալիք սերունդներին:
ԿԱՐԻՆԷ ԽԱՉԱՏՐԵԱՆ՝ Գլենդէյլ «Ադվենտիստ» Բժշկական Կենտրոնի Վերահսկիչ
Thank you, but no thank you, really! I don’t think anyone needed Ms. Khachatrian’s (or anyone else’s) “advice” to support projects in Artsakh whether through the Armenia Fund or otherwise. If she is an Armenia Fund Board member, her byline should have included it, otherwise, it would be less insulting had she “appeal”ed to her countrymen rather than giving “advice” («յորդոր»).
It’s called promoting visibility and support for the cause, something your post and mentality seems to woefully undermine.
Այստեղ վստահութեան հարց մը կը ծագի, արդեօ՞ք Հայ ժողովուրդին տրուած է բոլոր կատարուած նախկին թելեթոններուն հաշիւները։ Վստահութիւն ներշնջել ժողովուրդին։ Քանի՞ երրորդ թելեթոնն է ասիկա? Հաւաքուած գումարներուն
հաշիւներն ալ կարեւոր են յաջորդ սերունդներուն։ Հիմնենք եւ կերտենք Ացախ, Հայաստան, Սփիւռք մէկ Հայրենիք արդար, առողջ Պետակաութեամբ եւ անկախ դատարանով։