ԿԱՐԻՆԷ ՏԷՐ ԳԷՈՐԳԵԱՆ
Աներեւոյթ է, երբ ունես: Իսկ երբ չունես, մի այլ ուժ իշխում է քեզ եւ ղեկավարում է ամբողջ ընթացքդ: Խառնւում են զգացողութիւններդ. բոլոր համերը դառնում են
Կայ մի պայքար մարմնիդ իւրաքանչիւր բջջի մէջ, որն անկարող ես կասեցնելու, եւ այդ եռուզեռից տապալւում ես դու: Որքա՞ն է ընթացքը՝ մինչեւ որ այդ ճակատամարտն աւարտուի մարմնիդ որեւէ անդամի կամ մասի գրաւումով, եւ յայտնի դառնայ հիւանդութիւնդ: Յետոյ է, որ գրաւեալ տարածքը, բժշկական միջամտութեամբ, քիմիական նիւթերով պէտք է ետ վերցնես:
Ու այս ամէնը, որ միայն սովորական մրսածութիւնն է, պահանջում է ժամանակ. յարձակում, կատաղի մարտեր, գրաւում, ազատագրական պայքար եւ յաղթանակ՝ վերագտած առողջութիւնդ:
Երբ տխուր ենք, յիշենք այն բոլոր աներեւոյթ հարստութիւնները, որ պարգեւուած են մեզ բնութեան կողմից՝ սկսած մեր ծննդից մինչեւ մեր գոյութիւնը. կեանք կոչուած այս իրարանցում-թատերախաղի հերոսները մենք ենք:
Առողջութիւն բոլորիս: